صفحه اصلی 4

---

ابیاتی که مصراع دوم آنها مشهورتر است.

گر دایره ی کوزه ز گوهر سازند
از کوزه همان برون تراود که در اوست
( *بابا افضل* )

با سیه دل چه سود گفتن وعظ
نرود میخ آهنین در سنگ
( *سعدی*)

هر دم که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
( *حافظ*)

امیدوار ب و د آدمی به خیر کسان
مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان
( *سعدی*)

صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
( *سعدی* )

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یارب !
مباد آن که گدا معتبر شود
( *حافظ*)

در محفل خود راه مده همچو منی را
افسرده دل افسرده کند انجمنی را
( *قائم مقام* )

مرو به هند و بیا با خدای خویش بساز
به هر کجا که روی آسمان همین رنگ است
( *عليرضا جلالی* )

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته در آید

( *حافظ* )

زلیخا گفتن و یوسف شنیدن
شنیدن کی ب و د مانند دیدن . . .
( *عطار* )

زلیخا م رد از این حسرت که یوسف گشته زندانی
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی
( *صائب تبریزی* )